Kwale Girls Secundary

Vandaag de eerste workshopdag op een secundary school! Vol spanning en verwachtingsvol stappen we ’s ochtends vroeg in de taxi bij Mr. Thomas. Hij brengt ons in een uurtje naar Kwale Girls Secundairy school. Onderweg valt er natuurlijk weer heel veel te zien voor ons. Mevrouwen met hele grote manden op hun hoofd en kleine kindjes rennend op hun blote voetjes door het rode zand. Grote bavianen staren ons aan vanuit de berm. Ik geef de workshop met Younes en Maaike. Younes komt uit Roermond en Maaike komt uit Heiloo. Onderweg hebben we een mooi gesprek met onze chauffeur. Hij vertelde dat zijn ouders op zo’n 8 uur rijden wonen en dat hij in deze regio alleen is om te werken en hier woont met zijn vrouw, die 5 maanden zwanger is.

Ik vertelde eerder dat veel mensen thuis geen elektriciteit hebben maar wel een mobiele telefoon. Ik dacht gelijk: hoe laden zie dan op? Nou… daar zijn 2 manieren voor. In sommige dorpjes rijdt er een man rond op een fiets met een soort generator en die laadt daarmee de telefoons weer op. Ook zie je op sommige winkeltjes bordjes hangen met: battery charger. Het kan dus ook in een winkeltje.

Zo rond 9 uur arriveerden we bij de school. We werden heel hartelijk ontvangen door Mrs. Rachel, die we zaterdagmiddag op de vergadering ook al hadden ontmoet. Wat fijn dat ze ons niet vergeten waren en op ons stonden te wachten. We werden direct ontvangen in het kantoortje van de principal. Een hele slimme en lieve dame die ervoor heeft gezorgd dat we voor vandaag zo’n 10 docenten hebben om mee te werken. Yes! Dat gaat dus wel goed komen.

Als eerste krijgen we van Mrs. Rachel en Mr. Noah (die we ook al kennen van zaterdag) een rondleiding over het terrein. Op de school zitten zo’n 700 meisjes. Het is een full boarding school wat betekent dat de meisjes er het hele jaar verblijven. Er zitten meisjes bij van diverse achtergronden. Er zijn meisjes van zeer arme families en ook meisjes die helemaal geen ouders meer hebben. Er zitten ook albinomeisjes op de school. Het is heel divers. Ze hebben ons heel uitgebreid alles laten zien. Ieder leerjaar heeft z’n eigen lokalen en slaapzalen. Dus als je een leerjaar opschuift, schuif je ook wat lokalen en een slaapzaal op. Alle middelbare scholen kennen 4 leerjaren. Aanstaande woensdag hebben ze een groot sporttoernooi waarbij alle slaapzalen tegen elkaar spelen. Er barst dan een heftige competitiestrijd los want de hoofdprijs is een geit die de meisjes met elkaar kunnen delen.

We werden meegenomen een klaslokaal in waar een groep van zo’n 50 meisjes een les wiskunde had. Nou ja, in ieder geval ze waren bezig met wiskunde want dat stond op hun rooster. Doodstil was het. Wij kwamen binnen en Mr. Noah vroeg: waar is jullie leraar? Die zat in de docentenkamer te werken, zeiden ze. Hij geeft ze van te voren instructies en de meisjes gaan gewoon doodstil aan het werk de hele les. Wij werden met z’n drietjes voor de klas gezet en we mochten onszelf introduceren. Als ik de meisjes een vraag stelde antwoordden ze keurig in koor met z’n allen. Wauw.

We mochten een kijkje nemen in de keuken en kregen gelijk een banaan in onze handen gedrukt. Ze zijn zo super gastvrij. Ze hebben zelf niet veel, maar wat ze hebben delen ze graag. De school zag er voor Afrikaanse begrippen best goed uit. In ieder lokaal hangt een krijtbord en de kinderen hebben over het algemeen genoeg stoelen en tafeltjes hier. Wel is er per groep maar een boek of 10 beschikbaar. Op het terrein staan allerlei fruitbomen zodat ze daarin zelf kunnen voorzien.

Na de rondleiding werden we naar het lokaaltje gebracht waar we de workshop gingen geven. Mr. Noah zou over 10 minuten komen met alle docenten dus vanzelfsprekend was iedereen er 30 minuten later en konden we beginnen. We vroegen iedereen zijn of haar naam op een etiketje te schrijven. De meesten hebben gelukkig naast hun Afrikaanse naam (moeilijk) ook nog een Christelijke of een Engelse naam zoals Ruth, Rachel of Bob. Die schreven ze op maar ze zeiden dat ze ons op de tweede dag wel gingen uitdagen om hun Afrikaanse namen te leren, haha. Ze noemen elkaar hier bij de voornaam maar wel met Mr. Of Mrs. ervoor. Dus Mrs. Linda ben ik.

We zijn gestart met een uitgebreide introductie van onszelf. Connectie maken met de mensen is heel belangrijk. Je kunt niet koud beginnen met lesstof als zij niet weten wie ze voor zich hebben. We hebben uitgebreid foto’s laten zien van school, leerlingen en onze families. Vonden ze echt heel erg leuk. Ze schrokken van de foto die ik meehad van mijn hele team collega’s. Nee niet van het uiterlijk van de foto (haha) maar van de hoeveelheid docenten die wij op school hebben.

We begonnen de workshop met een woordweb over Nederland. Wat weten jullie van Nederland? Dit is een mooie manier om in een les voorkennis die leerlingen eventueel hebben te activeren. Wat ze onder andere konden vertellen over NL: het internationale strafgerechtsof in Den Haag, dat wij wonen onder zeeniveau (vonden ze nogal crazy), Van Persie, tulpen, dat we onze tomaten het hele jaar door kunnen laten groeien, Johan Cruijff, fietsen en dat we een dichtbevolkt land zijn.

Vervolgens hebben we een concentratiespel gedaan met een bal. Wat zo fijn was, is dat het ijs direct gebroken was. Iedereen deed enthousiast mee en we hebben echt ontzettend gelachen. We vroegen of ze met deze 2 oefeningen direct de koppeling konden maken met hun eigen lessen: hoe kan je dit zelf toepassen? En toen kwamen ze direct met diverse ideeën. Ideeën waar ook wij drieën gebruik van kunnen maken!

Na dit spel hebben we een ABC-werkvorm geïntroduceerd. Deze had ik zaterdag ook in de andere groep gedaan en dat was daar een groot succes. Ze waren vrij goed in het raden van de Nederlandse woorden in het Engels. Om ze deze werkvorm direct toe te laten passen hebben we ze gevraagd om dezelfde oefening op ons uit te laten proberen, dan moesten wij de Swahili woorden raden vanuit het Engels. Moeilijk! En ze vonden het weer hi-la-risch om ons de foute antwoorden te horen geven. Ook hier kwamen ze weer met 1001 ideeën om deze werkvorm voor hun verschillende vakken in te zetten.

Hierna was het tijd voor de thee met een snackje. De thee bestaat uit thee met veel melk. Ik nam natuurlijk uit beleefdheid ook een mok maar dat heb ik echt tegen heug en meug op zitten drinken. Toen ik tijdens de theepauze zat te kletsen met wat mensen was ik vergeten wat te eten te pakken. We hadden speculaas uitgedeeld maar zij hadden ook broodjes en bananen neergezet. Toen was er een docent die aangaf ergens mee te zitten en dit graag wilde uitspreken. De hele groep viel stil en hij zei: in onze cultuur is het gebruikelijk dat als iedereen samen iets drinkt en eet dat iedereen dat doet. Ik at op dat moment nog niks (te druk met kletsen) dus ik bood mijn excuses aan en nam snel een banaantje. Ik vind zo’n unieke kijk in een andere cultuur zo waardevol en leerzaam. Dat maak je op een gewone vakantie toch niet mee?! Geweldig.

Tijdens en na de thee hebben we een lang gesprek gevoerd over het onderwijs in Nederland en Kenia. Ze vroegen hoe wij onze leerlingen discipline bijbrengen en hoe we ze straf geven. Dit hebben wij uitgelegd maar deze softe aanpak vonden ze toch wel een beetje gek. Zij zeiden: wij dreigen niet met straf, wij doen het gelijk. Heel voorzichtig kwam het gesprek op lijfstraffen. Het hangt er vanaf of de ouders het oke vinden dat hun kind een klap krijgt, dan kan het op school ook. Ze hebben we een speciale stok waarmee ze tikken uitdelen op de vingers van de meisjes. De meer voorkomende straffen zijn hier verwijdering uit de les en naar de directeur, extra corvee of extra strafwerk. Verder hebben we het gehad over salaris (vooral dat van ons) en over hondenbelasting. Het meest rare wat zij ooit gehoord hadden. Ook raar dat wij met onze hond op schoot in huis een film kijken en dat als onze hond doodgaat we hem begraven en daar ook nog voor betalen. Nadat iedereen had opgeschept over de hoeveelheid Facebookvrienden die ze hadden, konden we verder met het programma.

In de middag hebben we de docenten hun eigen ideeën over de behandelde werkvormen in groepjes laten opschrijven en na de lunch laten presenteren aan de groep. De lunch bestond uit witte rijst met een soort koolsla. Er was ook een bepaald soort rundvlees. Ik ben echt geen zeur, maar ik had botsplintertjes tussen m’n tanden na 1 hapje en het bestond voornamelijk uit vetjes. Gelukkig wilde Younes mijn vlees wel opeten dus heel onopvallend en snel heeft hij dit van mijn bord naar zijn bord verplaatst. Toen we de school na de lunch geld wilde geven voor het eten (namens T4T) was dit voor de school wel beledigend gaven ze aan. Zij ontvangen ons en dan is het gebruikelijk dat zij de lunch verzorgen. Ze wilden het geld echt niet!

Ik kan nog uren en uren doorvertellen over wat ik allemaal heb meegemaakt en gezien vandaag. Maar dan wordt dit een verslag van een kilometer lang. De foto’s zeggen ook meer dan 1000 woorden.

Er werd volgens traditie afscheid van ons genomen met een uitgebreide bedankspeech en een gebed waarin ze vroegen om onze veiligheid op de weg terug. Lief he. Op het einde vroeg een van de docenten of ik hem de foto’s van die dag wilde toesturen op Whatsapp!

Na deze lange dag kwamen we moe maar voldaan aan bij het hotel. Morgen weer een dag op deze leuke school. Er is echt een soort last van mijn schouders af. Onze eerste eigen workshop en het was een geweldige en vruchtbare dag. Wat leer ik hier zelf ook veel van! Om maar heel snel iets te noemen: mijn flexibiliteit, creativiteit, daadkracht en sociale vaardigheden worden aardig op de proef gesteld. Ook verdiepen we ons met de groep collega's hier samen flink in de diverse manier van lesgeven en leren we ontzettend veel van elkaar.

Bij een aantal andere groepen was het aanzienlijk minder goed verlopen, dus we mogen trots zijn. Na zo’n werkdag ben je wel toe aan even een frisse duik in het zwembad, fantastisch dat dat dan even kan. Van half 7 tot half 8 vergaderen we elke dag.

Inmiddels is het na twaalven, ik ga slapen het is morgen weer vroeg dag! Dag 2 op de Kwale Girls school!